Zenuwwortel blokkades

Wat zijn zenuwwortel blokkades?

De wervelkolom is opgebouwd uit wervels (zie figuur, nummer 1). Tussen de wervels bevinden zich de tussenwervelschijven (2) die ervoor zorgen dat de wervels onderling kunnen bewegen. Elke wervel is door gewrichtjes verbonden met de bovenliggende (3) en de onderliggende wervel (4). Deze gewrichten heten de facetgewrichten. Tussen twee wervels loopt zenuwwortels (5). Deze zenuwwortels zijn belangrijk voor het doorgeven van pijnsignalen.

Figuur 1. Lendenwervels schuin van achteren gezien met een stuk van het bekken (zie tekst).

Om te weten te komen welke zenuwwortel in uw geval de pijn doorgeeft, moet eerst een proefblokkade worden gedaan. Dit gebeurt door een zenuwwortel met een injectie te verdoven zodat ze geen pijn meer kan doorgeleiden. Dit heet een 'sleeve injectie'. Omdat van tevoren niet precies bekend is welke zenuwwortel in uw geval de pijn doorgeeft, worden bij een proefblokkade meestal drie verschillende zenuwwortels verdoofd. Hiervoor worden drie afspraken op het Chirurgisch Dagcentrum gemaakt.

Als bekend is welke zenuwwortel de pijn doorgeeft, kan overgegaan worden tot een definitieve zenuwwortelblokkade. Bij een definitieve zenuwwortelblokkade wordt via een naald een elektrisch stroompje op de zenuwwortel gezet zodat deze verwarmd en onderbroken wordt. Daardoor kan de zenuwwortel geen pijnsignalen meer doorgeven.

Proefblokkades en definitieve blokkades van een zenuwwortel kunnen in de nek- borstwervelkolom en in de lendenwervelkolom toegepast worden.

Waar moet ik op letten voordat ik een zenuwwortel blokkade krijg?

Meld de volgende omstandigheden aan uw pijnspecialist als u een zenuwwortelblokkade moet ondergaan:

  • Zwangerschap. In geval van zwangerschap kunt u geen zenuwwortelblokkade ondergaan omdat er röntgenapparatuur wordt gebruikt.
  • Ziekte of koorts. Als u ziek bent of koorts hebt op de dag van behandeling, kunt u geen zenuwwortelblokkade ondergaan en moet een nieuwe afspraak gemaakt worden.
  • Overgevoeligheid voor jodium, pleisters, contrastvloeistof of verdoving. Bent u overgevoelig voor jodium, pleisters, contrastvloeistof of verdoving, meld dit dan aan uw pijnspecialist voordat de afspraak voor de behandeling wordt gemaakt.
  • Gebruik van bloedverdunners. Gebruikt u bloedverdunners, meld dit dan aan uw pijnspecialist voordat de afspraak voor de behandeling wordt gemaakt.

 Hoe moet ik me voorbereiden op een zenuwwortel blokkade?

  • U hoeft geen speciale voorbereidingen te treffen zoals nachtkledij omdat de behandeling meestal poliklinisch gebeurt.
  • U kunt gewoon eten voor de behandeling en uw geneesmiddelen innemen. Zoals hierboven staat vermeld geldt dit niet voor bloedverdunners.
  • Zorg wel dat iemand u thuisbrengt, want u mag 24 uur niet aan het verkeer deelnemen.

Hoe verloopt de zenuwwortelblokkade?

  • De behandeling vindt plaat in het Chirurgisch Dagcentrum, waar u zich omkleedt om een operatiehemd aan te trekken.
  • De verpleegkundige brengt u naar de behandelruimte waar een behandeltafel, een röntgenapparaat en televisiemonitors staan.
  • Afhankelijk van de plaats waar de zenuwwortelblokkades moeten worden verricht, gaat u op uw rug of buik op de behandeltafel liggen.
  • De juiste plaats van de blokkade wordt bepaald met het röntgenapparaat en een liniaal. De plaats wordt op de huid gemarkeerd met een viltstift.
  • Vervolgens wordt de omgeving van de plaats ontsmet met een koude, rode vloeistof en dekt de pijnspecialist de plaats met enkele steriele doeken af .
  • De huid wordt plaatselijk verdoofd, waarna de pijnspecialist met het röntgenapparaat en de televisiemonitor de naalden op de juiste plaats brengt.
  • Ook wordt er wat contrastvloeistof ingespoten om de positie van de naald goed te zien.

Bij een proefblokkade:

  • Bij een proefblokkade worden rond de zenuwwortel kleine hoeveelheden verdoving gespoten om de zenuw tijdelijk te blokkeren.
  • Hierna kunt u zich weer omkleden en wordt u gevraagd naar de wachtruimte te gaan.
  • Na een half uur komt uw pijnspecialist u vragen of de pijn door de proefblokkade duidelijk is verminderd.
  • Is door de proefblokkade de pijn duidelijk verminderd, dan kan er een afspraak op het Dagcentrum gemaakt worden voor een definitieve zenuwwortelblokkade.
  • Heeft de proefblokkade niet tot pijnvermindering geleid, dan maakt u op de polikliniek Pijnbestrijding een afspraak met uw eigen pijnspecialist om het verdere behandelbeleid te bespreken.
  • De verdoving bij een proefblokkade kan enkele uren duren, waarna u dezelfde pijn terugkrijgt als voor de proefblokkade.

Bij een definitieve blokkade:

  • Bij een definitieve zenuwwortelblokkade worden rond de zenuwwortel kleine hoeveelheden verdoving gespoten.  
  • Vervolgens worden met naalden achter elkaar kleine elektrische stroompjes bij de zenuwwortel gegeven. De pijnspecialist kan op een apparaat aflezen hoe groot de afstand van de naald tot de zenuwwortel is. Staan de naalden op de goede plaats, dan wordt een zogeheten gepulseerde radiofrequente (PRF) stroom bij de zenuwwortel gegeven om deze te blokkeren.
  • U voelt hierbij een prikkelend gevoel. Als u dit voelt, zegt u het tegen de behandelend pijnspecialist. Wacht niet tot dit gevoel pijnlijk wordt.
  • Zes tot acht weken na deze behandeling maakt u een afspraak met uw eigen pijnspecialist op de polikliniek Pijnbestrijding. Uw pijnspecialist zal het effect van de behandeling controleren en eventueel het verdere behandelbeleid met u bespreken.

Hebben zenuwwortel blokkades bijwerkingen?

  • Als mogelijke bijwerking van een definitieve zenuwwortelblokkade kunt u op de plek waar behandeld is tijdelijk minder gevoel hebben in de huid. Dit zal na enkele weken weer verdwijnen.
  • Ook kan soms een allergie voor de ingespoten stoffen zoals de contrastvloeistof optreden.

Wanneer kan ik pijnvermindering verwachten?

  • Na een definitieve zenuwwortelblokkade kan er napijn optreden die enkele weken duurt en vanzelf verdwijnt.
  • Het beste resultaat van de behandeling zien we na zes tot acht weken.
  • Rond deze tijd wordt er een controleafspraak met uw eigen pijnspecialist gemaakt.

 

Sluit de enquête